De Volkskrant: Het pittoreske einde van de wereld: eten en drinken op Het Stille Strand

Lees hier het hele bericht

Pittoreske vissers en vrij uitzicht over het naaktstrand. Noorderlicht in Bergen aan Zee biedt goed eten en relatieve rust.

Als we op het terras van Noorderlicht  plaatsnemen, komt net de visserman/kunstenaar Job Versteegh zijn buit van de dag binnenbrengen. Hij vist vanuit de kleine zeilcatamaran die op het strand ligt en ziet er met zijn pet en blauwe jekker uit alsof hij door een castingbureau is ingevlogen. Vier gigantische zeebaarzen heeft hij in zijn bak liggen, harder vangt hij ook veel. ‘Mijn god, ik sterf van hoe pittoresk het hier is’, zucht mijn tafelgenoot en inderdaad: authentieke visser bij laagstaande zon is bijna een beetje te veel van het goede. Versteegh bouwde ook de grote beelden die op het strand staan.

Een strandtent zonder de bekende hectiek, op een strand waar je nog een beetje rustig kunt liggen – daar waren we naar op zoek. Hier in Bergen heet het ‘het stille strand’, dus dat beloofde goeds. Noorderlicht is een kleine 10 minuten kuieren van de noordafgang bij Bergen aan Zee, en vergeleken met de veel grotere, veel drukkere zaken verderop voelt het als het einde van de wereld. Dat komt door het vrije uitzicht naar het noorden – kleine duintjes met plukjes helmgras in verder maagdelijk wit zand. Iets verderop ligt het naaktstrand van Bergen, dus op hete dagen wordt u vergast op hier en daar een bil of piemel. Wij zitten nog nét in het voorseizoen en hebben het uitzicht voor onszelf. 

Als knipoog naar de bloteriken staat naast het pavilljoen in grote metalen letters ‘I have sand in curious places’. De uitspraak is gejat van het Amerikaanse woestijnfestival Burning Man, waar een vergelijkbaar bord stond, maar dan met stof in plaats van zand. Ik moet zelf meteen denken aan de in sommige kringen veel gebezigde uitdrukking ‘zand in je vagina hebben’ – wat zoiets betekent als chagrijnig zijn. Maar daarin ben ik waarschijnlijk de enige: ‘Het is een echte instaspot geworden,’ lacht eigenaar Jeroen Klepper. ‘Iedereen wil met dat bord op de foto.’

Een zeldzaamheid op het strand

Klepper is ook chef-eigenaar van het dichter tegen Bergen aan gelegen Hemingway’s een groot en permanent strandrestaurant bij de opgang met cote de boeuf en oesters. Noorderlicht is kleiner, boho-chic ingericht als zo’n hip tentje op Ibiza met veel kussentjes en kleedjes. Veel meer dan twee aaneengesmeedde containers is het niet, er staat een grote barbecue. Op het strand neem je plaats aan houten spoelen, op het terras op bankjes bij het buitenbarretje. Er staan bloemen. Binnen brandt de open haard.

Klepper maakt alles zelf – een zeldzaamheid op het strand, waar veruit de meeste zaken van halffabrikaten en goedkope fritessaus aan elkaar hangen. ‘Niet alleen mijn mayonaise’, zegt hij, ‘maar ook kimchi en sriracha en limonadesiroop. Ik tap berkensap in de duinen en pluk lievevrouwenbedstro. Lekker pielen, zo hou je het leuk.’

Het menu is Midden-Oosters geïnspireerd: Israëlische sabich van geroosterde aubergine met tahin en ei, falafel, geroosterde groenten met za’atar. Klepper maakt ook een uitstekende harira, én hij verkoopt de geslaagde veganistische Beyond-burger. Maar er is ook een prima steak te krijgen (met geroosterde tomaat en mierikswortelroom). De vis van de dag – die zeebaars dus – wordt vergezeld door frisse salades en pittige salsa. ‘En als ik zin heb steek ik de barbecue aan.’

We drinken ons glas wijn leeg, en besluiten bij zonsondergang nog even te gaan zwemmen. Naast ons duikt een zeehond op.

Dat zeg ik: bijna té pittoresk.